پروژه

بر دوست خود، اعتماد بسیار مکن و تمام رازهای خود را بر وی مسپار؛ زیرا هنگام جدایی، کاری از تو بر نمی آید.

با دوستان خود مناسب و معتدل رفتارکن. زیرا ممکن است روزی دشمنت شوند و با دشمنان خود نیز بسیار دشمنی و بدی مکن؛ زیرا ممکن است روزی دوست تو گردند. همیشه راهی برای خود باقی بنه، لقمان، پسرش را گفت: با صد کسی مصاحبت کن و با یک نفر دشمنی مکن.

برادران دو نوع می باشند: گروهی که محل اعتماد می باشند و گروهی که برای خندیدن و صحبت مناسبند. نسبت به گروه اول از مال و جان دریغ مدار. با دوستانش دوستی کن و با دشمنانش دشمنی. عیب او را بپوشان و خوبی هایش را افشا کن؛ امابدان که اینگونه دوستان کمیابند مانند گوگرد سرخ که اکسیر می باشد.

باگروه دوم هم صحبت باش و لذت صحبت را قطع مکن و از آنان توقع بسیار نداشته باش.

کسی که دارای پنج چیز نباشد، زندگی بر وی گوارا و شیرین نیست: صحّت بدن، امنیت، توانگری، قناعت و یار موافق.

هر کسی که یاری نداشته باشد تا با وی مشورت نماید، شیاطن بر وی سوار می شود.

صله ی رحم (رفتار با اقوام)

سه چیز است که باعث می شود عذاب آن قبل از مردن گریبان گیر هر کسی شود: ظلم، قطع رحم و قسم دروغ.

قطع صله ی رحم، خانه ها را از اهالی آن، خالی می گرداند و نسل را منقطع می کند.

کسی که با پای خویش به دیدار خویشان برود، خداوند ثواب صد بهشت را برایش کرامت می فرماید.

در قیامت، خویشان و رحم، به عرش الهی چنگ می زنند و می گویند: پروردگارا! هر کسی در دنیا مرا «صله» کرده است، رحمت فرما و هر کس صله رحم را قطع نموده است، حمایت خویش را شامل وی مکن.

نیکی به خویشان، باعث قبولی اعمال است. مال را زیادمی کند. بلاها را دفع می سازد. عمر را دراز می کند. حساب قیامت آسان می گرداند.

دو طرف صراط، امانت و صله ی رحم قرار دارد. کسی که امانت رانگه داشته و صله رحم را به جای آورده است به آسانی می گذرد.

کسی که صله رحم را قطع کرده و به امانت، خیانت نموده است، هیچ عملی به وی نفع نیم رساند و او به سوی جهنم روان می شود.

صله ی رحم، خانه ها را آبادان می کند. و هیچ عملی، صوابش زودتر از صله ی رحم نمی رسد.

اگر کسی سه سال از عمرش باقی مانده باشد، به وسیله ی صله ی رحم سی و سه سال عمرش افزایش می یابد.

رفتار با یتیم

خوردن مال یتیم (اگر ناحق باشد) از گناهان کبیره است. هر کسی از مال یتیمی نگهداری کند و مخارجش را تأمین نماید، با پیامبر در بهشت، مأنوس می شود. هر کس یتیمی را به خانه آورد و مخارجش را تأمین نماید، بهشت بر وی واجب می شود. همچنان که جهنم برای کسی که مال یتیمی را به ناحق بخورد واجب است.

یتیم بر گردن دیگران حق بزرگی دارد.

هر زن و مرد مومنی که بر سر یتیم دست بکشند، به اندازه ی تارهای موی او، خداوند برایشان ثواب می نویسد.

هنگامی که یتمی بگرید، عرش الهی می لرزد. پس پروردگار می فرماید: چه کسی این بنده را به گریه آورده است.بنده ای که پدر و مادرش را گرفته ام به جلال و عزت خود قسم می خورم که هر کسی وی را آرام سازد، بهشت را بر وی واجب گردانم.

قرآن، کسی را که مال یتیم را به ناحق خورده باشد، جهنم و آتش دوزخ را نصیب وی می داند.

حقوق مسلمان نسبت به یکدیگر

مسلمان هفت حق بر مسلمان دیگر دارد. همه ی آن ها واجب است و هر کدام از آن ها را اگر ترک کند، از دوستی خداوندمحروم می شود.

آسان ترین حق آن است که آنچه را برای خود دوست می داری، برای او نیز دوست بداری و آنچه را برای خود نمی خواهی برای او نیز نخواهی، آنچه او بگوید اطاعت کنی و موجب خشم او نشوی. دیگر آنکه با مال، جان وزبان و دست به وی یاری رسانی. چهارم آن که چشم و راهنمای او باشی. مبادا آن که تو سیر باشی و او گرسنه. تو سیراب و او تشنه، تو پوشیده و او عریان.

ششم آن که اگر او خدمتکار نداشته باشد، واجب است خدمتکارت را بفرستی تا جامه هایش رابشوید و طعامش راآماده سازد و رختخوابش را آماده سازد.

هفتم آن که: اگر تو را قسم داده به آن عمل کنی و اگر بمیرد بر جنازه اش حاضر شوی.

دوستی با برادر مؤمن

هر کس با برادر مومنی دوست شود، خانه ای در بهشت به دست آورده است.

خداوند مؤمنان را از طینت بهشت آفریده است و نسیم رحمتش را بر ایشان جاری گردانیده. بدین جهت مؤمنان، برادران یکدیگرند. پس اگر یکی از مؤمنان اندهگین شود، مؤمنان دیگر نیز اندوهگین می شوند.

نگاه کردن به چهره برادر مؤمن، برای رضای خداوند، عبادت محسوب می شود.

هنگامی که دو مؤمن با یکدیگر مصافحه می کنند، گناهانشان همچون برگ درختان می ریزد و خداوند با رحمت به ایشان می نگرد و بعد از مصافحه هیچ گناهی از آنان باقی نمی ماند. با یکدیگر مصافحه کنید تا کینه ها از بین بروند.مصافحه کردن با مؤمن از مصافحه کردن با ملایکه بهتر است.

مؤمن برادر مؤمن است. دیده ی اوست. هرگز به او خیانت نمی کند و پیمانش را نمی گلسد. ظلم نمی کند و او را فریب نمی دهد. به او دروغ نمی گوید و از او غیبت نمی کند.

دوست، باید آشکار و پنهانش با تو یکی باشد. زینت خود را زینت تو بداند وزینت تو را زینت خویش و هنگامی که به مال و حکومتی رسید، با تو همچون قبل رفتار کندو شیوه ی دوستی اش را تغییر ندهد و یاری اش رااز تو دریغ مدارد.

کسانی که در این جهات با یکدیگر همچون برادری مومن باشند، در عالم ارواح نیز، یکدیگر را می یابند و دوستی هایشان را به خاطر می آورند.

آداب رفتار با همسایگان

چهل خانه از هر طرف، همسایه محسوب می شوند و هر کس ازکمک و یاری به آنان خودداری کند، خداوند احسان و کرامتش را از وی دریغ می دارد.

قرض دادن نان و خمیر و... به همسایه، موجب زیاد شدن روزی می شود.

یاری کردن همسایگان و اقوام از طاعات خداوند محسوب می گردد.

هر کس همسایه خود را آزار دهد، خداوند بوی بهشت را بر وی حرام می گرداند و جهنم را جایگاهش قرار می دهد.

هر کس به همسایگان آزار نرساند، خداوند در روز قیامت از گناهانش در می گذرد.

کسی که شب می خوابد و به فکر همسایه ی خود نیست، گویا ایمان به پیامبر صلی الله علیه و آله ندارد